27 Μικράς Ασίας ενθυμήματα και κειμήλια Μόνα Σαββίδου Θεοδούλου ΜΕΓΑΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Στήν Ἀλλάγια Ταξιδέψαμε σὲ τρεῖς οὐρανοὺς γιὰ νὰ φθάσουμε. Ἦταν ὁ Μέγας Ἑσπερινός. Κι’ ἐμεῖς ἐκεῖ. Ὕστερα ἀπὸ ἐνενῆντα τρία χρόνια ξεριζωμοῦ τῶν γονιῶν μας. Ὕστερα ἀπὸ ἐνενήντα τρία χρόνια ἀδιέξοδης ὁδοῦ. Θυρανοίξεια. Στήν Παμφυλία. Ἀπόγονοι τοῦ κτήτορα τῆς ἐκκλησίας μὲ τὸ ὕδωρ τὸ ἀθάνατο, τὰ ἀειθαλῆ δέντρα τὶς χαρουπιές, τὶς πορτοκαλλιὲς καὶ τὶς συκομουριὲς Ὄρθιοι, ὄρθιοι. Νὰ καῖνε τὰ μάτια μας, μετάξι νὰ ξετυλίγεται ἡ μνήμη, βάτος ἄκαυτη. Ὅλοι παρόντες. Γενεὲς γενεῶν. Μικρὰ Ἀσία Ἀλλάγια ἤ Ἀλάνια 20.2.2018 Ποιητικὴ Συλλογὴ «Καὶ ταξιδεύοντας νὰ μοῦ γράφεις» Ἐκδόσεις Ἁρμίδα, Λευκωσία 2018 Η ΜΝΗΜΗ Μεταφυσικὸ τοπίο πού ζητᾶς ἐρημῖτες νὰ περιγράψουν τὸ εγκαλλώπισμά σου. Ποιός προπλασμὸς ψυχῆς σὲ στερέωσε; Ἐκείνη ἡ Μικρασία μὲ τὶς μορφὲς τῶν προσφύγων ἀγαπημένων προγόνων καὶ πατέρων πού χρύσωσαν τὴν παιδικὴ σου μνήμη μαζὶ μὲ τὶς μορφὲς τῶν ἁγίων κλεισμένες στὴν Ἀσίνου καί τὸν Ἄρακα δίπλα στὸ πράσινο βουνὸ καὶ τὴ θάλασσα πού σὲ γέννησε . Ἕνα σκοτεινὸ ἱερὸ ἡ μνήμη. Ἡ παρουσία τῶν αἰώνων ἡ μνήμη. Μιά σκεπή πού αγγίζει τή γῆ. Στή δροσιά της καταφεύγουμε ν’ απαλλαγοῦμε ἀπό τό βάρος τῆς ἀβύσσου. Ποιητικὴ Συλλογὴ «Ἕνας Ἀργοναύτης ἀνάμεσα στὶς Συμπληγάδες», Λεμεσός, 1986
RkJQdWJsaXNoZXIy Mjg0OTI=